საიდან დავიწყო?!...ან რით დავამთავრო ...მადლობა ნინო მასწავლებელს რომ უყურადღებოდ არ დაგვტოვა და ეს კადრები სამახსოვროდ დამიტოვა ...დიახ , მეც პატარა ბავშვივით მიხარია ამ საოცრებების მოსმენა, ნახვა და გათავისება ... ნაწილს უკვირს , ზოგი გადაჭარბებადაც მიიჩნევს, მაგრამ ეს ჩემი ცხოვრებაა ,როგორიც არ უნდა იყოს სხვისი თვალი დანახული... 

ყველაზე გულწრფელები...
   

დიახ,ეს პატარები ჩემი აღზრდილები არიან! მათგან ნაწილი წარმატებით ართმევს 

თავს  მათემატიკას, ზოგს უფრო მეტად ქართული უყვარს, ნაწილი მეტი ინტერესით ხელოვნების გაკვეთილს ელოდება , ნაწილს არ უყვარს ბუნება და საათის ისრებს უყურებს გაკვეთილი როდის დამთავრდება.... ( რამდენი რამ გავიარეთ ერთად, რამდენი წვრილმანი ვისწავლეთ და ვინ იცის კიდევ .....) 

...მაგრამ ყველაზე მთავარი რა შედეგზეც მე ამ სანუკვარი 4 წლის მანძილზე გავედი ეს ის ღირებულებებია, რასაც თითოეული თგვენგანი აქ ხედავს...მათ მომავალზე მე  , შენ( თქვენ) და აი თქვენ მასწავლებლებო მომავლიდან, ვაგებთ პასუხს.... 

გმადლობთ თქვენ! ჩემი პატარების დედიკოებო.....

ამოტრიალებულ სურათებზე ბოდიშით , როგორც  არ ვეცადე ატვირთვის დროს უკუღმა ჯდება..როგორც ჩანს ჩემი კომპიუტერის  პროგრამა მიშლის ხელს

 ავტორი: თეკლა

საბას კომენტარი: გოგო, რა შენსავით პატარა დაგიხატავს!...( მათთვის ყველაზე მაღალი და ლამაზი ვარ)

 ეს ჩემი საყვარელი ბიჭია...

აღარაფერს ვიტყვი.....